Zielona fuzja smaków

I wcale nie jest zabawne, ani pomocne i ratujące nasz mały lokalny świat to, że wśród pewnych kręgów „modne” staje się wyszukiwanie jedzenia w śmietnikach i spożywanie go. Więcej o tym trendzie pisał na swoim blogu m.in. Michał Zaczyński. 

Co w takim razie możemy robić? 

Odwrotność tych punktów, które wypisałam wyżej 🙂

Wiedząc, że nasza kuchnia (jako pomieszczenie) ma ograniczoną pojemność możemy po prostu kupować mniej (a co za tym idzie częściej będziemy mieli różnorodne produkty, nie znudzimy się jedzeniem i będziemy spożywać to, na co w danej chwili na prawdę mamy ochotę). Warto też czytać etykiety, bo wysoka cena nie zawsze idzie w parze z jakością. 

Moje studenckie gotowanie jest takim trochę przykładem racjonalnego wykorzystywania środków i zasobów wszelkich 🙂

Np. ten obiad kosztował nas na osobę dokładnie 8,81 zł. 

Dobrym „motywem” jest kupowanie mniejszych wersji produktów. Mimo, że na pierwszy rzut oka wydają się one droższe od normalnej nazwijmy to pojemności/wielkości, to faktycznie oszczędzamy. Dlaczego? Załóżmy, że kupujemy puszkę kukurydzy w wersji mini za 2,30zł, gdzie „normalny” rozmiar kosztuje 3zł. Mini wykorzystamy w całości, a tak czy siak gotując tylko dla siebie całej dużej puszki kukrydzy nie wykorzystamy. Wyrzucamy. I jesteśmy te głupie 70 groszy w plecy 😀 Tak samo ma się rzecz np. z olejami. Przykładowo kupując saszetki Biolevita za jakieś 3 zł jedna sztuka, wykorzystujemy olej sezamowy czy z pestek dyni do konkretnego dania, czy przygotowując sobie sałatkę do pracy | szkoły, możemy go przenosić i na świeżo dodać do posiłku. (Dodatkowo nie ryzykujemy utłuszczenia wnętrza ulubionej torebki 😉 A nie marnujemy całej butelki (przyznajmy szczerze, nie jesteśmy w stanie zużyć pół litra oleju innego niż rzepakowy czy oliwa z oliwek w takim czasie, żeby nam się nie „zepsuł”). Zamiast pół chleba, można wybrać 2 bułki, a następnego dnia kupić sobie pyszne, chrupiące i świeże. I tak przykłady można mnożyć! Wydaje się to być przerysowane? No właśnie… wydaje się, ale wcale tak nie jest.

Po prostu warto się nad tym zastanowić!

A teraz już koniec edukacji dzieci, przechodzimy do przepisu 🙂

Czego potrzebujemy? Co to w ogóle jest kuchnia fusion? W wielkim skrócie mówiąc, jest połączenie kilku tradycji kulinarnych w jednym daniu 🙂

Zaczynamy od włoskiej cukini. Obieramy ją ze skóry, kroimy w półplasterki i grillujemy na patelni. Pochodzący z Azji Mniejszej por kroimy i parzymy (tzn. zalewamy gorącą wodą). W międzyczasie kroimy na prostokąty ciasto francuskie i układamy je do formy na muffinki (TAK, wtedy wyjdą takie ładne kieszonki). Kroimy fetę i mozarellę na małe kawałeczki. Rybę nacieramy intensywnymi przyprawami w deseń meksykański. Polską śmietanę dodajemy do przestudzonej cukini i dorzucamy pora. Kieszonkę z ciasta smarujemy olejem sezamowym Biolevita. Dodajemy por i cukienię, następnie grecką oliwkę i sery. Wkładamy do nagrzanego do 175 stopni piekarnika na około 12-15 minut. W międzyczasie smażymy rybę (coś w stylu brytyjskiego fish&chips, ale zdrowsze) i robimy sos czosnkowy z porem. Na talerz nakładamy kiełki, które polewamy kilkoma kroplami oleju sezamowego; gotowe kieszonki i pokrojoną na kawałki rybę.

Zdrowe danie z pysznych składników gotowe!

Można też zamiast kieszonek zrobić tradycyjne koperty z ciasta francuskiego 🙂