Łódeczkowy obuw na pokładzie!

XIV wiek, Katalonia. To tam powstały najpopularniejsze wówczas wśród chłopstwa espadryle – wykonane z mocnego gatunku trawy, wiązane na kostce buty, dla kobiet i mężczyzn. Podobno w Barcelonie od ponad 100 lat do dziś działają tradycyjne zakłady produkujące to obuwie. Od momentu powstania do współczesności służyły m.in. jako oficjalny rynsztunek żołnierzy podczas wojny domowej w Hiszpanii. W jaki sposób więc zrobiły furorę i weszły na salony świata mody? Początkowo w Europie pełniły funkcję użyteczną, podczas gdy w USA powoli stawały się po prostu trendy – nosiła je np. Grace Kelly, która była ikoną stylu nie tylko amerykańskich gospodyni domowych, ale i europejskich. Natomiast w 1960 r. na paryskich targach mody Yves Saint Laurent zainteresował się stoiskiem wystawców Lorenzo i Isabel Castañer – dobrze trafił – firma małżeństwa Castañer, działająca od 1927 r. akurat przechodziła kryzys. Dom mody YSL stawał się co raz bardziej popularny, a jego projekty szybko zyskiwały status „kultowych”. Prośba Saint Laurenta skierowana do Lorenzo i Isabel uratowała ich biznes od upadku – tak powstały pierwsze espadryle na koturnie – oczywiście z logo YSL. Dziś jest to bardzo popularne obuwie na wiosnę i lato, ale zwolenników ma tyle samo ile przeciwników. 

Ja szukałam dla siebie odpowiednich, dość uniwersalnych i wygodnych, płaskich, a nie na koturnie. W końcu zdecydowałam się jakiś czas temu na espadryle Keds. I prezentuję Wam je najpierw w wersji „powrót do korzeni” tzn. chłopstwa – fotki prosto ze wsi, z kapeluszem i zwiewnej sukience 🙂 Mają jeszcze taki materiał do przewiązania wokół kostki, ale to może następnym razem pokażę. 

kapelusz | hat – Reporter

szal | scarf – H&M

sukienka | dress – mojej siostry z ciucholandu | my sister’s from sh H&M

torba | bag – Esprit

buty | shoes – Keds 

A Wy macie espadryle? Czy może nie przepadacie za „butami-łódeczkami”? 🙂